Heápian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - heápian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- heápian
- p. ode To heap up, accumulate, bring together :-- On heápedon ingesserunt (ubi cloacarum cuniculi putores stercorum ingesserunt, Ald. 45, 27), Wrt. Voc. ii. 82, 21. Heápedan concinnant (qui sacramentis concinnant (cf. concinnatas, cumulatas, 80, 50) frivola falsis, Ald. 162, 2), 92, 17 : 19, 41. Heápian accumulare, 2, 5.