Hell-heort

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hell-heort

adj. Faint-hearted (?) :-- For ðám egsan þæs engles ansýnes þá weardas wǽron áfǽrede and hellheorte, and efne swá forhte gewordene swá heó deáde wǽron, Nap. 37. [Cf. (?) M. H. Ger. hell weak.] hell-heort