Hion
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hion
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- hion
- f. A bone of the head [?] :-- Gif sió úterre hion gebrocen weorþeþ, L. Ethb. 36; Th. i. 12, 6,
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;