Hlemman
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hlemman
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- hlemman
- p. de To cause to sound, to clash :-- Hé ymbe ða herehúþe hlemmeþ tógædre grimme góman about the prey he clashes his fierce jaws together, Exon. 97 b; Th. 363, 30; Wal. 61. [O. Sax. hlamon: Icel. hlamma: O. H. Ger. hlamon crepitare.]