Hlyta

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hlyta

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hlytta, an;

hlyta
m. A diviner, one who divines by casting lots :-- Flaminius forseah ða sægene ðe ða hlyttan him sǽdon ðæt hé æt ðæm gefeohte ne cóme wið Gallíe Flaminius contemtis auspiciis quibus pugnare prohibebatur adversum Gallos, Ors. 4, 7; Swt. 184, 26. Tánhlyta sortilegus, Ælfc. Gl. 112; Som. 79, 106; Wrt. Voc. 60, 13.

Powiązane słowa: efen-hlytta; hlyt. hlyta,hlytta

Back