Horh

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - horh

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

horg, es;

horh
m. n. A clammy humour, phlegm, rheum :-- Hrog [ = horg] phlegma, Wrt. Voc. 64, 51. Horg flegma, 282, 67. Sió gíferness áríst of ðæs hores wǽtan the voracity arises from, the humour of the phlegm, L. M. 2, 16; Lchdm. ii. 196, 3. Wið langum sáre ðara tóþa þurh horh, 1, 1; Lchdm. ii. 24, 4. Gif him ofstondeþ on innan ǽnigu ceald wǽte ðonne spíwaþ hie ðæt horh . . . ðæt ofstandene þicce horh, 2, 16; Lchdm. ii. 194, 15-21. Ðonne spíwaþ hie sóna ðone þiccan horh, 2, 28; Lchdm. ii. 224, 15. Horas pituita, i. e. minuta saliva, Ælfc. Gl. 78; Som. 72, 55; Wrt. Voc. 46, 15.

Powiązane słowa: horu. horh

Back