Hóring
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hóring
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- hóring
- m. An adulterer, fornicator :-- Hér sindon miltestran and bearnmyrðran and fúle forlegene hóringas, Swt. A. S. Rdr. 110, 181. [Cf. Goth. hórs : Icel. hórr.] horing