Horn-bláwere

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

horn-bláwere

m. A horn-blower, trumpeter :-- Hornbláwere cornicen, Wrt. Voc. 73, 63 : Ælfc. Gr. 9; Som. 9, 24. Ðǽr mihte wel bén ábúton twenti óðer þritte hornblaweres, Chr. 1127; Erl. 256, 36. [Cf. Goth. haurnja : O. H. Ger. horn-bláso tubicen, cornicen.] horn-blawere