Horn-geatreón
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - horn-geatreón
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- horn-geatreón
- n. An abundance of pinnacles, Exon. 124 a; Th. 477, 11; Ruin. 23. horn-geatreon
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;