Horn-sæl

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - horn-sæl

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

horn-sæl
n. A hall having 'horns' in its roof :-- Hornsalu, Andr. Kmbl. 2318; An. 1160 : Exon. 101 b; Th. 383, 10; Rä. 4, 8.

Powiązane słowa: horn-reced, -sele. horn-sæl

Back
↑