Hréðig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hréðig

adj. Triumphant, exultant. [Goth. hróþeigs victorious, triumphant: Icel. hróðugr triumphant, glorious; mod. boasting.] DER. eád-, eáð-, sige-, will-hréðig. hreðig