Hrútan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hrútan

Add: I. to make a noise, rumble, rattle:--Went hié sió wamb and hrýt and gefélð sár þonne se mon mete þiged, Lch. ii. 216, 20. Ne mé hrútende (II. to snore (perhaps this is a different word. v. N. E. D. rout):--Sé ðe hrét qui stertit, Kent. Gl. 322. Reát dester(t)uit, somniavit, Wrt. Voc. ii. 139, 17. Ðá hé þæne cyrcward gehýrde ofer eall hrútan, Vis. Lfc. 31. Hrútende stertens, Wrt. Voc. ii. 121, 30. hrutan

Powiązane słowa: Angl. xxxii. 386) hrísil scelfaeð, ni mec óuuana aam sceal cnyssa (cf. nec radiis carpor, duro nec pectine pulsor, Ald. 257, 23), Txts. 151, 7.