Hǽþ
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hǽþ
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- hǽþ
- f. A heath, waste, desert, uncultivated land :-- Hár hǽþ the hoar heath, Cd.148; Th. 185, 5; Exod. 118. Bera sceal on hǽþe the bear shall [live] on the heath, Menol. Fox 518; Gn. C. 29. [Goth. haiþi : Icel. heiðr a low barren heath or fell : Ger. heide (12th cent : Grff i