Hungrig

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hungrig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hungrig
adj. Hungry, famished :-- Gewát se wilda fugol hungri, Cd. 72; Th. 88, 10; Gen. 1463. Ðæm hungrige esurienti, Rtl. 5, 22. Gif ðú ðissere hungrige ceasterwaran gehelpest if thou helpest this starving town, Th. Ap. 9, 18. Hungrig esuriens, Mt. Kmbl. Lind. 25, 37. Hý him hungrige ymb hond flugon, Exon. 43 a; Th. 146, 13; Gú. 709. Ða hungrian, Ps. Th. 106, 8. Hungrium, 35: 131, 16. Hungregum tó frófre, Soul Kmbl. 224; Seel. 116. [Orm. hunngriȝ: O. H. Ger. hungarag impastus, esuriens, famelicus: Ger. hungerig, hungrig.] hungrig
Back