Hungrig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hungrig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- hungrig
- Add; I. of living creatures, hungry :-- Swá ꝥ se hund hungrig sý, Lch. i. 246, 2. þæt hé líchamlicne bigleofan þám hungrian Danihele bróhte, Hml. Th. ii. 174, 3. þæne hungrian familicum, i. ieiunum (prophetam), An. Ox. 3685, Hungrigum familicis i. abstinentibus (turmis), 3860. þonne seó leó bringð his hungregum hwelpum (avidis calulis) hwæt tó etanne, Ors. 3, 11 ; S. 142, 24. II. of things, meagre, scanty, familice frugalitatis (Ald. 33. 36), An. Ox. 2436: 4634. hungrig