Hwealf

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hwealf

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

hwealf
f. An arched or vaulted covering :-- Under heofenes hwealf under the vault of heaven, Beo. Th. 1156; B. 576: 4034; B. 2015. Behealde hé hú wídgille ðæs heofenes hwealfa bíþ late patentes ætheris cernat plagas, Bt. 19; Fox 68, 22. Hú wídgil sint heofones hwealfe, Bt. Met. Fox 10, 13; Met. 10, 7. Hwalf clima, Cot. 56, Lye. [Icel. hválf; n. a vault; the concavity of a shield.]

Powiązane słowa: heofon-hwealf. hwealf

Back