Hwistle

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

hwistle

f. A pipe, flute, WHISTLE; -- Hwistle oððe pípe musa; hwistle fistula, Wrt. Voc. 73, 60, 65. Mið hwistlum tibiis, Lk. Skt. Lind. 7, 32. [Chauc, so was hire joly whistle wel ywette.] hwistle