Hýpel

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - hýpel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

hýpel
m. A heap :-- On hýpel in cumulum, in augmentationem, Hpt. Gl. 465. Hypplas congeries, 499. On reáde hýplas in rubicundas congeries, 449. Cf. scald-hýflas vel sond-hyllas alga, Wrt. Voc. ii. 99, 73. [Hupel acervus, Wrt. Voc. 89, 44: Wick. hipil: Trev. huples; pl. Cf. also Wick. hipilmelum acervatim.] hypel
Back