Land-brǽce
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - land-brǽce
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- land-brǽce
- m. Breaking up or ploughing of [fallow] land :-- Landbrǽce proscissio, Ælfc. Gl. 1; Som. 55, 20; Wrt. Voc. 15, 20. [Cf. O. H. Ger. bráhha aratio prima; bráhhón proscindere, Grff. iii. 268: Ger. brachen to plough a field after it has been lying fallow.] land-bræce