Lǽcan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

lǽcan

p. lǽhte, lǽcte To move quickly, spring, leap [as flame] :-- Hwílum se wonna lég lǽhte wið ðes láþan at times the lurid flame leaped towards the fiend, Cd. 229; Th. 309, 25; Sal. 716. DER.Ǽfen-, dyrst-, ed-, efen-, geán-, gedyrst-, geneá-, geriht-, geþríst-, lof-, neá-, riht-, sumor-, þríst-, winter-lǽcan; and see lácan. læcan