Lecþa

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - lecþa

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

lecþa
m. The lowest part of a ship, in which bilge water collects :-- Sentina lectha ubi multae aque colliguntur in navem, Ep. Gl. 23 d, 15. Lectha sentina, Wrt. Voc. ii. 120, 27. Cf. (?) lec; hlec. lecþa
Back