Lind-wígend

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

-wiggend, es;

lind-wígend

m. A warrior armed with a shield, Bt. Met. Fox 1, 25; Met. 1, 13: Judth. 10; Thw. 22, 1; Jud. 42: Elen. Kmbl. 539; El. 270. lind-wigend