Máge

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - máge

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

máge
f. A kinswoman :-- Elizabeþ ðín mǽge (máge, MSS. A. B.) cognata tua, Lk. Skt. 1, 36. Seó cwén his máge regina propinqua illius, Bd. 3, 24; S. 557, 24. Ða landes ðe hire máge hire geúþe, Chart. Th. 338, 14: 337, 27. From bearme ánre mágan, Exon. 112 b; Th. 430, 25; Rä. 44, 14. Grendles mágan (mother) gang, Beo. Th. 2786; B. 1391. Be hire mágan (propinqua), Bd. 3, 8; S. 531, 3. Ne hǽme nán man wið his mágan ne wið his mǽges wíf, Lecousin) tó wífe, Homl. Th. ii. 476, 19. Menn hæfdon on frymþe heora mágan tó wífe, Homl. Skt. 10, 215. v. mǽge, mága. mage

Powiązane słowa: 18, 16. Se wolde niman his mágan (

Back