Mann-þeóf

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

mann-þeóf

m. A man-stealer :-- Manigu wítu [wǽron] máran ðonne óðru; nú sint ealle gelíce bútan manþeófe, cxx scill, L. Alf. pol. 9; Th. i. 68, 7. Cf. Gif mon forstolenne man befó æt óðrum, L. In. 53; Th. i. 134, 16. Gif þeówne man man forstǽle, L. Æðelst.

Powiązane słowa: 6; Th. i. 234, 4. Man-stealing is dealt with in Theodore's Liber Penitentialis: 'si quis servum alterius, vel quemcunque hominem, furtu quolibet in captivitatem duxerit aut transmiserit, vii annos pæniteat, ii in pane et aqua,' xxiii. 13. See also xlii, 5. mann-þeof