Mann-werod
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - mann-werod
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- mann-werod
- m. A band of people, an assembly :-- Ðá Philippuse gebyrede ðæt hé for ðæm plegan út of ðæm monweorode árád, Ors. 3, 7; Swt. 118, 33. Gemun ðín mannweorod memento congregationis tuæ, Ps. Th. 73, 2. [Laym. mon-weored: O. Sax. man-werod.] mann-werod