Melu
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - melu
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
melo, mela, meolu, mealu, wes;
- melu
- n. Meal, flour :-- Melu oððe offrung odor, Ælfc. Gr. 9, 21; Som. 10, 32: farina, Wrt. Voc. i. 83, 17: ii. 38, 70. Swá swá mon melo (Cott. MS. meolo) sift, ðæt melo (meolo) þurhcrýpþ ǽlc þyrel, Bt. 34, 11; Fox 152, 2. Ðæt mela biþ gód, L. M. 1, 38; Lchdm. ii. 94, 2. Genim hwǽtenes meluwes smedman, L. M. 1, 61; Lchdm. ii. 134, 4. Melwes (Lind. mælo) farinæ, Mt. Kmbl. 13, 33. Melues similæ, Lesimila, 83, 65. Melewes polline, mealewes farinæ, Hpt. Gl. 497, 36. 37. Ðrittig mittan clǽnes melowes (fine flour) and sixtig mittan óðres melowes, Homl. Th. ii. 576; 32. Meolwes, Chart. Th. 40, 10. Pollis smedma, pollinis of melowe, Ælfc. Gr. 9, 28; Som. 11, 48. Windlas mid meluwe canistra farina, Gen. 40, 16. Of rigenum melwe, L. M. 2, 32; Lchdm. ii. 236, 9. Genim beren mela gód, L. M. 1, 5; Lchdm. ii. 50, 3. Beren meala, Lchdm. iii. 8, 15. [Icel. mjöl: O. H. Ger. melo farina, polenta, pulvis: Ger. mehl.] v. ed-melu. melu