Mirra
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - mirra
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
merra, an;
- mirra
- m. One who leads astray, a deceiver :-- Merra seductor, Mt. Kmbl. Lind. 27, 63. mirra
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
merra, an;