Mirring

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

mirring

f. I. hindering, leading astray :-- Merrunga seductiones, Mk. Skt. p. 5, 8. Cf. mirra. [O. Frs. meringa hindrance: O. H. Ger. marunga impedimentum.] II. waste, squandering (aut cum effuse quid perditur, largum se glorietur, Past. 20, 2; Swt. 149, 20. Ða uncystgan cysta lǽre hé, swá hé ða cystgan on merringe ne gebringe sic tenacibus infundatur tribuendi largilas, ut prodigis effusionis frena minime laxentur, 60; Swt. 453, 27. v. mann-mirring. mirring

Powiązane słowa: mirran, II) :-- Oððe se gielpna for his góda mierringe (mirringe, Cott. MSS.) gielpe and wéne ðæt hé síe kystig and mildheort