Moððe

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

moððe

f. A moth :-- Moððe tinea. Wrt. Voc. i. 24, 15: 78, 70. Ðǽr moððe (mohða, Lind. Rush.: mouȝþe, mouȝte, Wick.) hit fornimþ ubi tinea demolitur, Mt. Kmbl. 6, 19, 20: Lk. Skt. 12, 33. Moððe word fræt, Exon. 112 b; Th. 432, 4; Rä. 48, 1. Ðǽr moððan hit áwéstaþ, Wulfst. 286, 32. [H.M. mohðe: Prompt. Parv. mouȝte: Chauc. mouhtes; pl.: Icel. motti: Ger. motte.] moððe,moþþe