Módrige

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

móderge, móddrige, an;

módrige

f. I. an aunt :-- Mín móddrige matertera mea, Wrt. Voc. i. 52, 25: 51, 53: Bd. 3, 8; S. 532, 21. Módriæ, Kent. Gl. 1190. Bisceop næbbe on his húse nǽnne wífman búton hit sý his módor . . . oððe módrige, L. Ælfc. C. 5; Th. ii. 344, 14. Móddrie, Homl. Th. ii. 94, 32. Módrigan sunu fratrueles, Wrt. Voc. ii. 39, 53: 55, 31. Módrian sunu consobrinus, Ors. 3, 9; Swt. 130, 21: Ælfc. T. Grn. 16, 9. Módergan sunu, Shrn. 93, 3. Móddrian sunu, Homl. Th. i. 58, 5: Wrt. Voc. i. 52, 2, 27, 28. II. a cousin :-- Móderge consobrinus, Wrt. Voc. ii. 105, 31. Mínre módrigan móder matertera mea materna, 55, 33. To ðære hire (the Virgin Mary) módðrian ðære hálgan Elizabethe, Blickl. Homl. 165, 28. [His moddrie sune, Laym. 30644.] modrige