Mót-bell
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - mót-bell
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- mót-bell
- f. A bell rung to call an assembly together :-- Debent statim pulsatis campanis, quod Anglice vocant mótbel, convocare omnes et universos, quod Anglice dicunt folcmóte, L. Edw. Conf. Schmid. p. 5 c 9, § 4. mot-bell