Mǽre
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - mǽre
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- mǽre
- n. A boundary, limit, confine, border :-- Ondlong ðæs mǽres (meres?) heges, Cod. Dip. Kmbl. iii. 32, 30: ii. 250, 7(?). In mǽre Judéana in fines Judaea, Mt. Kmbl. Rush. 19, 1. In mǽrum in villas, Mk. Skt. Lind. 6, 56. In mǽrum (mǽro, Rush.) in vicos, Lk. Skt. Lind. 14, 21. [Cf. Icel. mærr a border-land.]