Mynster-munuc

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

mynster-munuc

m. A monk who lives in a monastery :-- Ne þearf ǽnig mynstermunuc mid rihte fǽhþbóte biddan, L. Eth. ix. 25; Th. i. 346, 1. Ða mynstermunecas urnon tó. Homl. Th. ii. 176, 23. Benedictus mid his mynstermunecum, 178, 33: i. 532, 33. mynster-munuc