Óðen
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - óðen
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- óðen
- m. Odin (the Scandinavian form of the word which appears in Anglo-Saxon as Wóden) :-- Ðes gedwolgod Mercurius wæs árwurðe betwux eallum héðenum on ðám dagum, and hé is Óðon geháten óðrum naman on Denisce wísan. Nú secgaþ sume ða Denisce men on heora gedwylde, ðæt se louis wǽre, ðe hý Þór hátaþ, Mercuries sunu, ðe hí Óðon namiaþ. Wulfst. 107, 6-11. Þór and Ówðen (Oþen, MS. F.), 197, 19. oðen