On-springan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

.

on-springan

I. to burst asunder:--Seonowe onsprungon, burston bánlocan, Beo. Th. 1639; 8. 817. II. to spring or burst forth, (of streams), to rise:--Ðǽr lagnstreámas, wyllan onspringaþ, Exon. Th. 202, 2; Ph. 63. Ðǽr se flód onsprang, Andr. Kmbl. 3269; An. 1637. Ealle eorþan ǽddre onsprungon ongeán ðám heofonlícan flóde, Wulfst. 206, 18. [Ger. ent-springen.] on-springan