Or-feorm
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - or-feorm
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- or-feorm
- adj. Unprovided, destitute, worthless :-- Ðæt biþ feóndes bearn, hafaþ grundfúsne gǽst Gode orfeormne (of feormne, MS.) wuldor-cyninge (a godless spirit), Exon. Th. 316, 16; Mód. 49. Ða (the heathen gods) sind geásne góda gehwylces, idle, orfeorme, unbiþyrfe, 255, 20; Jul. 217. Hwider hweorfaþ wé hláfordleáse, góde orfeorme, synnum wunde (cf. gif wé gewítaþ fram ðé, ðonne beó wé fremde from eallum ðǽm gódum ðe ðú ús gegearwodest, Blickl. Homl. 233, 31-33), Andr. Kmbl. 812; An. 406. Gāstæs gōde orfeorme, wuldre bescyrede, 3233 ; An. 1619: Judth. Thw. 25, 21 ; Jud. 271. or-feorm