Óra

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an ;

óra

m. A border, edge, margin, bank (mostly in place names, -or in Windsor, Bognor. in oram vestimenti ejus, Ps. Spl. 132, 3. ora

Powiązane słowa: Cod. Dip. Kmbl. iii. xxxv: Leo, A. S. Names. p. 92) :-- In ðone stede ðe is gecueden Cerdices óra, Chr. 495 ; Erl. 14, 10: 514; Erl. 14, 21. Æt Cerdices óran, Erl. 2, 3. Ðonan on ðone óran foran wið-eástan Ecgulfes setl west be ðatn óran eft tóweard setle, Cod. Dip. Kmbl. ii. 216, 2-3. Siððan dú gehýrde on hliþes óran galan geác on bearwe. Exon. Th. 473, 28; Bo. 21. On óra[n] his hrægles