Orgel-líc
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - orgel-líc
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- orgel-líc
- adj. I. proud, arrogant, disdainful (II. deserving scorn or disdain :-- Hwý sceal ǽnigum menn þyncean to orgellíc ðæt hé onbúge tó ððres monnes willan gua conscientia dedignatur homo alienae voluntati acquiescere? Past. 42, 2 ; Swt. 307, orgel-lic