Palent
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - palent
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es ;
- palent
- m. : palente, palendse, an ; f. A palace :-- On ðam mǽran palente ðǽr ðǽr se cyning was oftost wunigende, Anglia ix. 28, 31. Ðæt seó cwén ne cume nǽfre heononforþ intó ðínum pallente, 29, 64. On stréte oððe on palentan, Lchdm. iii. 206, 6. Æt ðæs cáseres palendsan (palentsan, Bos.), Ors. 6, 21 ; Swt. 272, 23. Hé bræc ðæne palant (ða palentan, MS. D.), Chr. 1049; Erl. 172, 21. [O. Frs. palense : O. Sax. palencea : O. H. Ger. pfalanza, pfalinza basilica, praetorium, aula, palatium. From a Mid. Lat. form palantium.