Panic

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

panic

n. (?) A sort of millet; panicum :-- Panecis fíf scillinga gewyht, Lchdm. iii. 124, 8. Nym panic, 118, 28. [O. L. Ger. penik : M. H. Ger. pfenich.] panic