Pǽca

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

pǽca

m. A deceiver :-- Se ðe sægþ ðæt hé lufie God, and his beboda ne healdeþ, hé biþ ðonne him sylf leás, and biþ his ágen pǽca, Basil admn. 4 ; Norm. 40, 21. pæca