Pǽcan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - pǽcan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- pǽcan
- p. pǽhte; pp. pǽht To deceive :-- Swylce hié mid sceare and munuces hiwe God pǽcen (pǽcean, MS. T.) as if deceiving God with the tonsure and the appearance of a monk, R. Ben. 9, 15. Hý óðer specaþ, óðer hý þencaþ, and lǽtaþ ðæt tó wærscype, ðæt hý óðre mágan swá swicollíce pǽcan, Wulfst. 55, 3. Pǽcht decepta, seducta, Hpt. Gl. 449, 42.