Píl

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

píl

m. A stick with a point, something pointed :-- Dægmǽles píl gnomon, Wrt. Voc. i. 86, 42. Ða Walas ádrifon sumre eá ford ealne mid scearpum pílum (stængum, MS. D.) greátum innan ðam wetere (cf. Cassobellannus ripam fluminis ac pene totum sub aqua vadum acutissimis sudibus praestruxerat, Bd. 1, 2), Chr. Erl. 5, 10. Heó (sea-holly) hafaþ stelan hwítne, on ðæs heáhnysse ufeweardre beóþ ácennede scearpe and þyrnyhte pílas (sharp and thorny prickles), Lchdrn. i. 304, 1. Hé gehæfte hí on ánum micclum stocce, and mid ísenum pílum heora ílas gefæstnode, Homl. Skt. i. 5, 388. [O. H. Ger. pfíl pilum, arundo. From Lat. pilum.]

Powiązane słowa: hilde-, orþanc-, searo-, wæl-píl ; and dægmǽls-pílu. pil