Port-geat

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

port-geat

n. The gate of a town :-- Portgeat porta, Wrt. Voc. i. 36, 37 : 84, 38. Fare ðæt wíf tó ðam portgate perget mulier ad portam civitatis, Deut. 25, 7, Ðá dá hé geneálǽhte ðam portgeate (cf. ðære ceastre gate, Lk. Skt. 7, 12), Homl. Th. i. 490, 30. Ðæt portgeat getácnaþ sum líchamlíc andgit ðe menn þurh syngiaþ, 492, 13. Hé ðaportgeatu ealle beeode, Homl. Skt. i. 23, 507. port-geat