Púcel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

púcel

m. A goblin, demon :-- Wudewásan faunos, púcelas priapos, Germ. 394. 242. [Halliwell gives puckle a spirit or ghost. Cf. He wurþ bitauht þe puke, Misc. 76, 120. He shulde putten of so þe pouke (the devil), Piers P. 14, 190. Icel. púki a devil, imp : Dan. pokker devil, deuce : Welsh pwca : Irish púca sprite, hobgoblin, hence Puck in Shakspere.] pucel