Rán
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - rán
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- rán
- n. Unlawful seizure of property, robbing :-- Rán quod dicunt apertam rapinam, L. W. iii. 12; Th. i. 493, 6. [Icel. rán.] ran
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;