Reáf
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - reáf
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- reáf
- n. I. spoil, booty :-- Reáf exuviae, spolia, Wrt. Voc. ii. 146, 33 : exuvias, 31, 56 : 93, 1. Weorðlíc reáf spolia, Ps. Th. 67, 12. Se ðe beorna reáf manige (spolia multa) méteþ, 118, 162. Seó gýtsung hyre reáf (spolia) on ðære wynstran sídan scylt, Gl. Prud. 56 a. Hý ðý reáfe rǽdan mótan, Exon. Th. 110, 5; Gú. 103. II. raiment, a garment, robe, vestment :-- Reáf vestis vel vestimentum vel indumentum, Wrt. Voc. i. 81, 40 : cultus, 39, 70. Heó æthrán his reáfes (vestimenti) fnæd. Heó cwæþ sóðlíce : Ic beó hál gyf ic hys reáfes æthríne, Mt. Kmbl. 9, 20-21. Tó hwí sint gé ymbhýdige be reáfe ? 6, 28. Twegen weras on hwítum reáfe in veste fulgenti, Lk. Skt. 24, 4. Ne scríde nán wíf hig mid wǽpmannes reáfe ne wǽpman mid wífmannes reáfe, Deut. 22, 5. Hé scrýdde hine mid línenum reáfe cum stola byssina, Gen. 41, 42. Hláf tó etenne and reáf tó werigenne, 28, 20. Ðæt hálie reáf ðæt Aaron wereþ, Ex. 29, 29. Johannes hæfde reáf of olfenda hǽrum, Mt. Kmbl. 3, 4. His reáf (vestimenta) wǽron swá hwíte swá snáw, 17, 2. Hí sǽton on blacum reáfum weán on wénum, Cd. Th. 191, 10; Exod. 212. Ðá dyde heó of hire wydewan reáf depositis viduitatis vestibus, Gen. 38, 14. [Laym. reaf, ræf a robe : O. Sax. nód-róf rapine : O. Frs. ráf robbery, booty; also a pledge : O. Du. roof : O. H. Ger. roub spolia, praeda : Icel. val-rauf spoils taken from the slain.]