Reódan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

reódan

p. reád. I. to redden, stain with blood :-- Deáþwang rudon, Andr. Kmbl. 2006; An. 1005. II. to redden a person by causing blood to flow from a wound, to wound, kill :-- Næs ðeós eorþe besmiten beornes blóde ðe hine bil rude (cf. ne seó eorþe besmiten mid ofslegenes monnes blóde, Bt. 15; Fox 48, 15), Met. 8, 34. Se eorl wolde sleán eaferan sínne, ecgum (MS. eagum) reódan magan mid méce, Cd. Th. 204, 2; Exod. 412. [Icel. rjóða to redden (with blood); rjóða kiðr eins to slay a person.]

Powiązane słowa: on-reódan. reodan