Sǽ-snægl
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sǽ-snægl
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- sǽ-snægl
- m. A sea-snail :-- Sǽsnǽl chelio, testudo vel marina gagalia, Wrt. Voc. i. 24, 32. Sǽsnæglas conchae vel cochleae, 56, 7: ii. 136, 14. sæ-snægl