Sár-spell
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sár-spell
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- sár-spell
- n. A sorrowful speech, a lament:--Ic secge ðis sárspell and ymb síþ spræce, Exon. Th. 458, 6; Hy. 4, 96. sar-spell
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;